De vader van Truus was bakker. Een klant wilde van zijn piano af. De vader van Truus kocht hem. De klant kon ook wel een paar lessen geven. Truus was ongeveer 6 jaar. Ze wilde alleen nog maar pianospelen. Al gauw kon de klant haar niets meer leren. Ze kreeg een echte pianoleraar. Zie foto. Ze speelde zowel klassiek als populaire “moppen en smartlappen”. Als ze uit school kwam, werden er al verzoeknummers uit het raam naar haar geroepen. Heel erg in was “Droomland” en “Zilveren draden tussen het goud”. Soms mocht ze op de duivenvereniging van haar vader een zanger begeleiden. Ze zou de grote bossen bloemen, die ze na afloop kreeg nooit meer vergeten. Ze is haar hele leven blijven spelen. Degenen die haar hebben horen spelen, zullen beamen, dat haar pianospel van bijzondere schoonheid was.
Wat een unieke foto!
zo serieus ken ik Truus, maar ze was ook een feestbeest. ze kon met de piano de hele boel aan de gang maken. ze speelde het ene lied na het andere en iedereen zong mee. fijne herinnering!
Paul attendeerde mij op de nieuwe website van Truus. Ik ben er heel erg blij mee!!!