De vader van Truus heeft z`n hele leven duiven gehouden. Truus was als kind graag in het duivenhok om te helpen met voeren en het voorbereiden van de broedbakken. Toen ze pas etste en haar vader weer jonge duiven had, is ze met haar etsplaat boven in het duivenhok [Kerkstraat, Amsterdam] gaan zitten etsen.
Ze hield van dieren; wist precies hoe ze ze vast moest houden en probeerde
altijd met dieren contact te krijgen.
Truus was al over de 90. We zaten aan de koffie toen er een jonge ekster
helemaal wild en in paniek naar binnen vloog. Truus pakte hem direct op en terwijl ze hem tegen zich aandrukte liep ze naar de waranda om hem weer vrij te laten. Terwijl ze wegliep, hoorden wij haar zeggen: “Kalm maar, rustig maar, lieverd…”
Wat een prachtig initiatief! Ik ben blij haar zo terug te kunnen beleven.
ik ben verrast door deze levendige website met zoveel
moois van Truus en de illustratieve verhalen erbij. Echt heel goed.